ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อาพาธิก, อาพาธึก '

    อาพาธิก, อาพาธึก   หมายถึง ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อาพาธิก, อาพาธึก

    ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).

  • อาพาธิก, อาพาธึก

    ดู อาพาธ.

  • อาพาธิก, อาพาธึก

    ดู อาพาธ.

  • อาพิล

    [พิน] ว. ขุ่นมัว, เศร้าหมอง. (ป., ส. อาวิล).

  • อาเพศ

    [เพด] น. เหตุที่เกิดขึ้นอย่างผิดปรกติวิสัย ถือว่าเป็นลางไม่ดี.(อาจมาจาก ส. อาเวศ).

  • อาภรณ์

    [พอน] น. เครื่องประดับ, บางทีก็ใช้เป็นส่วนท้ายของคําสมาสเช่น พัสตราภรณ์ = เครื่องประดับคือเสื้อผ้า สิราภรณ์ = เครื่องประดับศีรษะ คชาภรณ์ = เครื่องประดับช้าง พิมพาภรณ์ =เครื่องประดับร่างกาย ในคําว่า ถนิมพิมพาภรณ์ ธรรมาภรณ์ =มีธรรมะเป็นเครื่องประดับ. (ป., ส.).

  • อาภัพ

    [พับ] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, ตกอับ.(ป. อภพฺพ ว่า ไม่สมควร).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒